Najgorzej jest, gdy chce się coś narysować, ale się nie potrafi : (

A ja muszę się pochwalić,że mnie wena lubi.Naweyt bardzo.I często mnie odwiedza :D
Wiecie, kiedy?
O 24.00, i trwa do ok.3 nad ranem (ciekawe, czy ma to jakiś związek z produkcją melatoniny...)
Albo na lekcji matmy, albo fizyki.
Na wuefie, kiedy właśnie serwuję.Taki śliczny rysunek smukłej, serwującej idolki szkoły, no super!Ale gdzie ja mam to narysować, na piłce?!
Więc, wnioskuję,iż moja wena przychodzi często wtedy, kiedy nie mam dla niej czasu ;<
Natomiast, kiedy mam wolne, albo jak jest zastępstwo, jakaś nudna lekcja-nic.Weny nie ma, jakby nigdy nie istniała.....

Wena jest poza tym okrutniczką... Często, gdy jestem w ruchu, gdzieś idę, jadę autobusem i wyglądam przez okno na ruszające się figury... wtedy to jest dzika wena na opowiadania. Gdybym mogła drukować swoje najlepsze myśli bezpośrednio po pomyśleniu ich, miałabym już przynajmniej dwa grube tomiska powieści.

Lasy gdy jest ciemno :' ) Do tego jakiś mroczny synth-pop albo industrial w słuchawkach i można marzyć a marzyć!

Hm. To przykre, że istnieje coś takiego jak choroba lokomocyjna : (
Sama też czasem odczuwam, ale głównie, gdy jest gorąco a ja zjadłam czegoś zbyt dużo. To nie jest fajne. Pozbawia człowieka wszystkich ciekawych myśli, rozdrażnia.

Wena jest taka kochana...