Tenks i również najlepszego życzę

Chciała bym zostać dzieckiem najdłużej jak się da, i żyć beztrosko jak dzidzie :3 ale czas leci...

Jakby lipiec się tak nie śpieszył to nadal byłabym piętnastolatką. I nim się obejrzę, będę gryzła piach :-P.

nic ci dorosłość nie da..dla rodziców i tak bedziesz dzieckiem..a z czasem zatęsknisz żeby żeby znów byc dzieckiem

A ja od roku mam dowodzik i nic wielkiego sienie zmieniło. Bez paniki Bardziej mnie martwi to, że za rok będę mieć 20 lat ;( Jednak xx-naście brzmi lepiej :D

U mnie już prawie wszyscy z otoczenia 18 mają. Do września jeszcze kupa czasu, póki co muszę wiecznie kogoś prosić by mi browarka albo winko kupił ._."
Dorosłość może i jest wygodna, ale jak już kiedyś wspominałam wcześniej - kończy się to wraz z ustatkowanym i monotonnym życiem człowieka z rodziną i pracą. W dodatku zauważa się, jak niewiele w życiu da się zrobić, pojawia się ta jakaś dziwaczna dojrzałość i stabilizacja, instynkt macierzyński, zbuntowane dzieci i ta cholerna świadomość, ze już nic więcej w życiu osiągnąć się nie da, a to co mogło się wykorzystać "kiedyś" ku lepszym celom po prostu się bezpowrotnie przepłaciło.
Kurczę, jestem za młoda na to wszystko.

Zanim wychowa się te bachory to stuka pięćdziesiątka, jak i nie sześćdziesiątka. Jakie życie im się zaczyna? Ludzie, kiedy jesteś w tym wieku, uważają cię wręcz za starca (wnioskując z zachowania otaczającego mnie świata), który już nic więcej nie jest w stanie z siebie, że tak powie - wyprodukować. Wiele osób uważa, że w tym późnym wieku, życie się kończy.

Mój umysł na tą chwilę myśli tak "kurczę, jak będę dorosła, to gdy dostanę mandat, to nie rodzic, tylko ja sama będę musiała za niego zapłacić".
W tym wszystkim chyba sama najbardziej obawiam się tej odpowiedzialności. Nawet niewielki błąd będzie mógł sprawić, że przejebię całe swoje życia. Do samego końca.

Ja mam straszne zapędy macierzyńskie. Chcę mieć 3 dzici, a kto będzie ojcem mało ważne XD Mam nadzieję, że dak pi oko pierwsze bedzię gdzieś ok. 25