Sky napisał:

dziś wiek posiadania potomstwa się przesuwa - mniej więcej 35 lat. Ja sama przed 30 dzieci mieć nie chce. Od 18 do 35 lat jest lat 17 - czy to nie dużo? Pamiętaj, że części lat z dzieciństwa właściwie nie pamiętasz, więc to jakby przeżyć swoje dotychczasowe życie.

w dorosłym życiu po prostu sam odpowiadasz za swoje poczynania. Nie musisz siedzieć tylko w pracy lub przy dzieciach. Zbyt schematycznie myślicie.
Praca może być przyjemnością. Gdy dopadnie Was instynkt macierzyński, to wychowywanie dzieci też.

17 lat, moim zdaniem, to bardzo mało. Zwłaszcza kiedy widzę osoby z siedemdziesiątką na karku i mnóstwem chorób, którym życie po prostu przemknęło przed oczami. Co prawda siedemnastu lat jeszcze nie przeżyłam, ale sama wracając pamięcią do wcześniejszych lat, to wszystko zdaje się jednym krótkim filmem. Pamiętam, jakby to było dziś, kiedy pierwszy raz szłam do szkoły. A tu proszę jestem już o dziewięć lat starsza.

Sky, nigdy w pełni nie odpowiadamy za swoje poczynania. Zawsze znajdzie się ktoś ponad nami, nawet gdy będziemy na samym szczycie. Zawsze w życiu znajdą się takie sytuacje, w których będziemy musieli postąpić wbrew własnej woli. Czasem takie sytuacje nie mają na nasze dalsze życie wpływu, niektóre pozostawiają ślad do końca.
Jak to nie musisz siedzieć tylko przy dzieciach? Mając niemowlaka w ramionach, mogę go sobie odstawić, bo mam ochotę się zabawić? Niestety mając rodzinę trzeba odsunąć większość marzeń i zachcianek na bok, nawet wtedy gdy dzieci już powoli dorastają. Tak samo z pracą, którą w części można porównać ze szkołą. Nie nauczę się na jutro - nie dostanę dobrej oceny. Nie będę dziś pracować - obniżą mi pensję. I znów trzeba wiele rzeczy odłożyć na bok.

Ludziska nie dołujcie mnie. jesteśmy młodzi! Mamy przed sobą perspektywy! A posiadania dzieci tak w 100 % nie da się zaplanować. Jedni planują po 30 a mają wpadkę w wieku 20. Inni zaś chca koniecznie przed 30 a nie wszystkim się udaje. W każdym razie kiedykolwiek by się moje przyszłe potomstwo nie narodziło kochac będę i tak Ale też postaram się bym miała też jakąś karierę... :D

Sky napisał:

po prostu mi chodzi o to, że macie podejście, jakby po tej magicznej osiemnastce/dwudziestce świat się załamywał a wy sami staniecie się jakimiś bezmyślnymi zombie, bez radości życia. jest ciężej, ale nie aż tak, jak wy to kreujecie :P

Też tak myślałam puki nie skończyłam osiemnastki. Wydawało mi się, że po przekroczeniu pełnoletności będę się czuła jakoś tak dorośle odpowiedzialnie i w ogóle. Trochę mnie to przerażało, a teraz dopiero widzę, że osiemnastka oprócz niesienia ze sobą legalnego piwa w "żabce" nie przynosi większych zmian w życiu. Przynajmniej w moim wypadku. Dalej jestem takim samym dzieciuchem

Sto lat Elfiku.

Ja niedawno 14 lat skończyłam. Zawsze po urodzinach dziwnie się czuję i nie mogę przyzwyczaić się do "nowego wieku". ;o

Elfik Babcia!

Mi tam urodziny też zwykle wielkiej różnicy nie dają, i tak całe życie czuję się ciągle tym samym dzieciakiem :c

Jakiś płodny miesiąc wśród nas, ten lipiec xd
Na DA wyczaiłam, że poza Wami, drogie solenizantki urodziny zbliżają się też Guns i La Wieszczy (i to tego samego dnia!) c:

Jest co świętować! ;D

A ja nie jestem z lipca. : D

Najlepszego Wybawco.

Sto lat i jeszcze dłużej
To co ja mam powiedziec Sky? Jestem z grudnia :D